Na de hectische periode van de perenpluk, sprongen we op 23 september in de appelpluk. Deze pluk is gelukkig iets rustiger en is ook qua werkintensiteit wat meer verspreid. Meestal plukken we een eerste keer de rode appels ertussenuit, om dan eventjes te wachten tot de volgende lading gekleurd is. In totaal plukken we soms tot 5 keer toe de rode appels, om dan de laatste lichting te plukken, die sowieso niet tijdig gaan kleuren. Deze laatsten worden meestal opgehaald voor de industrie (compote, appelmoes, en dergelijke) of om sap van te laten maken, zo gaat er bijna niets verloren.
Bij de groene appelsoorten gaan we uiteraard niet af op de kleur, die zijn namelijk altijd groen. Daar testen we het suikergehalte in de appel, om te kijken of hij rijp genoeg is om te oogsten. Dus in tegenstelling tot de rode varianten, plukken we de groene appels allemaal in één keer, dat betekent lekker snel werken, met minder kans op foutjes.
